nr1 • 2012 • redactief
september 2012 (27e jaargang nr. 1)
M.E. Brak
Redactie
Een predikant aan de telefoon: ‘Klopt het dat jullie in Kontekstueel voor het laatst in 1995 aandacht hebben besteed aan de vrouw in het ambt? Onze kerkenraad wil zich op het onderwerp bezinnen, maar breder kijken dan de brochure van de Gereformeerde Bond die net verschenen is.’ Was vroeger in gemeenten die ‘bij de bond horen’ diens wil nog wet, tijden veranderen. In enkele stadsgemeenten – mogen altijd voorop lopen – was het roer al om. Nu volgen ook andere, zoals de Amersfoortse Adventkerk. De predikant van deze gemeente die zich tot de GB rekent, verwijst naar het boek ‘Lichaam en Geest van Christus’ van prof.dr. A. van de Beek, die daarin een hoofdstuk aan ‘de kwestie’ besteedt. Hij heeft een nuchtere benadering: waar is de gemeente het meest mee gediend? Soms is het in een periode of cultuur niet verstandig een vrouw in het ambt te hebben, in een andere tijd juist wel.
Al even nuchter is de introductie op het thema – dat we dus na 17 jaar weer eens aan de orde stellen - van drs. Wim Dekker (let wel: de socioloog): Ga als kerkenraad maar meteen stemmen. Al die bezinning bevestigt toch alleen maar al ingenomen standpunten… Mocht u zijn toon wat badinerend vinden: wij vroegen hem een lichtvoetig verhaal. Immers, voor een deel van onze lezers is de discussie over dit onderwerp een gepasseerd station. Een ander deel (niet alleen in GB-gemeenten, maar ook in kerken van CGK en GKV is het actueel) zit er middenin. En weer andere gemeenten maken zich er niet druk om. Dus we moeten u wel op een aangename manier het onderwerp in trekken.
Dan een grondig hermeneutisch verhaal (nee, lieve niet-theologisch geschoolde lezers, ik ga niet uitleggen wat hermeneutiek is, dat doen de schrijvers zelf, dus even doorbijten) en vervolgens een tegen- en een voorstander van de vrouw als ambtsdrager. De tegenstander is de auteur van de recente GB-brochure, de voorstander is een vrouw, afkomstig uit GB-kring, en nu predikant. Bij sommige thema’s nemen we in Kontekstueel een afrondend ofwel richtinggevend artikel op. Deze keer niet. U moet zelf maar uw conclusies trekken. De redactie had (in mijn afwezigheid) besloten dat ik nog een column moest schrijven over de feminisering van de kerk. Laat ik eerlijk zijn: ik had er in dit kader geen zin in. Andere keer graag. Toen ik iets zocht wat als een soort afsluiting zou kunnen dienen, kwam ik een gedicht tegen, aan mijzelf opgedragen, dus indirect lever ik toch mijn bijdrage.
Voor wie met het thema snel klaar is, is er een artikel van dr. Wim Dekker (de theoloog) over een heel ander onderwerp en zijn er de Kroniek (ds. Piet de Jong gaat weer vol op het orgel) en Laatst Geboekt. En sla vooral de bijbelstudie niet over: origineel en eigentijds, bepaald geen obligate opening.
Marja Brak is eindredacteur van Kontekstueel, mailadres: