nr2 • 2007 • redactief

december 2007 (22e jaargang nr. 2)

Redactief

Drs. P.L. de Jong

De laatste jaren is er in ons land een enorme aandacht voor gebedsgenezing en genezingsdiensten. Evangelist Jan Zijlstra met zijn gemeente in Leidschendam kent inmiddels iedereen in christelijk Nederland. Worden mensen door zijn dienst genezen, dan zorgt dat naast vreugde en dankbaarheid echter ook steeds weer voor vragen, verwarring en spanningen in de ˋeigen gemeente’, waar men vaak al heel lang voor iemand voorbede deed. Deden wij het dan niet goed? Wat God in Leidschendam en andere plaatsen in genezingsdiensten doet, dat kan Hij toch overal? Heeft gebedsgenezing ook niet hele sterke bijbelse papieren? Hebben we in de traditionele kerken niet veel laten liggen?
Na alles wat al gezegd en geschreven is over dit onderwerp, denken we als redactie met dit nummer toch nog iets wezenlijks toe te voegen, waardoor de bezinning ook weer wat in balans komt. Want je zult maar ziek zijn in dit land! Als het over de bijbel gaat: niet iedereen wordt genezen, de evangelist Johannes bij voorbeeld vertelt maar een paar tekenen van Jezus, de meeste genezingen vertelt hij niet. En hebben ziekte en lijden in de bijbel niet ook een plek in het plan van God? In hoeverre nemen gebedsgenezers de gebrokenheid van het bestaan serieus? Het volle heil is ons pas aan de andere zijde beloofd.
In een bijbelstudie maakt drs. A.L.D. Terlouw  duidelijk welke hermeneutische afwegingen je bij dit onderwerp moet maken. Genezingen in het evangelie staan niet op zichzelf. Dr. G. van Ek was getroffen door enkele passages die hij tegen kwam in het deuterocanonieke boek Jezus Sirach over deze vragen. Ook de dokter is een gave van God, zo wist Sirach al. En drs. W. Dekker zet uiteen dat de ‘streeptheologie’ van Calvijn helemaal niet zo willekeurig is als misschien wel lijkt. Waar gaat het om? Zijn gelovigen in het NT niet vooral  gericht op de toekomst van God, veel meer dan op een gezond lijf in deze wereld? Maar er is ook een andere insteek denkbaar. Drs. W. van Laar vertelt hoe in de kerken in het zuiden van onze wereld juist genezingsdiensten de motor zijn tot kerkvorming. Mensen vinden genezing bij Christus door gebed van anderen en worden daardoor toegewijde volgelingen. Laten wij missionair niet een geweldig middel liggen? Wordt het geen tijd dat de kerken van na de Verlichting hun roeping leren verstaan als een dienst van genezing en bevrijding? Het meest boeiende is misschien wel de bijdrage van mevrouw Dineke Sinke-van Kooten. Zij ontving op onverwachte wijze genezing na 14 jaar ziek zijn en pijn. Wat gebeurde er daarna? Hoe reageerde mensen daarop? Wie was er blij mee en wie kennelijk niet?
In de rubriek ˋLaatst geboekt’ koos drs. W. Dekker ervoor zijn gedachten te geven bij één boek: De gemeente en haar verlangen van prof.dr. Albert Ploeger en zijn vrouw Joke Ploeger-Grotegoed. De Kroniek is deze keer van mijn hand.