Het september-nummer (Kontekstueel 39-5) schenkt bijzondere aandacht aan de Geloofsbelijdenis van Nicea,
bij het 1700-jarig bestaan van deze belijdenis.
Uit het redactief:
‘Wij geloven in één God, de almachtige Vader.’ Zo begint de Geloofsbelijdenis van Nicea in Belijdenisgeschriften van de Protestantse Kerk in Nederland. Waar de Apostolische Geloofsbelijdenis in diezelfde uitgave met ‘ik’ begint, begint die van Nicea in het Grieks heel nadrukkelijk met een meervoud. Wij geloven.
Nu is het de vraag hoe veel je achter dat meervoud moet zoeken. In de Latijnse vertaling valt het al weg: daar is het geen credimus, maar credo. En ondanks de eensgezindheid die uit de Griekse tekst spreekt, blijkt uit de geschiedenis dat de interpretatie van die tekst toch heel wat verdeeldheid heeft kunnen veroorzaken. Verdeeldheid die bij het opstellen van de belijdenis ook al een gegeven was, overigens: tegenover het ‘wij’ staat ook dan al een ‘zij’, namelijk de volgelingen van Arius.
Toch is de Geloofsbelijdenis van Nicea uniek in haar vermogen om tegenstellingen tussen kerken te overbruggen. Dat blijkt uit tal van activiteiten die dit jaar worden georganiseerd ter ere van het 1700-jarig bestaan van de belijdenis, van de Week van Gebed in januari tot de Nacht van de Theologie in november. Het is niet alleen een belijdenis die de kerk van het Westen en van het Oosten aan elkaar verbindt (enkele details daargelaten), ze blijkt ook binnen versplinterd protestants en evangelisch Nederland heel wat handen op elkaar te krijgen.
Als redactie van Kontekstueel geven we dan ook graag aandacht aan het jubileum van ‘Nicea’. We doen dat met een nummer waarin de breedte van het ‘wij’ weerspiegeld wordt. Eginhard Meijering gaat in op de achtergronden van de belijdenis en stelt dat de belijdenis ons stilzet bij wie God in wezen is. Herwi Rikhof neemt ons mee in haar christologie. Coen Wessel bespreekt de betekenis van Nicea voor de oecumene, waarbij hij letterlijk een kijkje in de keuken neemt bij oosters-orthodoxe priesters. Blijkens de bijdrage van Teun van der Leer bereikt die oecumene ook evangelischen en baptisten. Of de hoge opvatting van Christus in de belijdenis er ook in slaagt ons met joden te verbinden, is inzet van de bijdrage van Liuwe Westra. En dat een belijdenis niet alleen bestudeerd, maar vooral ook beleden moet worden, bepleit Arjan Plaisier tot slot als hij haar verbindt aan de liturgie.
Voor de inhoudsopgave van dit nummer, klik hier
Voor het volledige redactief, klik hier
------------------------------------------
De artikelen van het maart-nummer over Oorlog en vrede zijn nu voor iedereen toegankelijk op de website.
Voor de inhoudsopgave van dit nummer, klik hier
---------------------
In juli is het Zomernummer van Kontekstueel (jaargang 39-4) verschenen, met een breed palet van onderwerpen.
De artikelen cirkelen de rondom de vraag hoe we werkelijk mens-zijn en spitsen zich toe op de actualiteit, zoals
- hoe wordt er in de Bijbel gesproken over vreemdelingen;
- de zoektocht naar de zin van ons bestaan (iets wat jonge mensen weer meer bezighoudt);
- drie moderne profeten in Amerika die de menselijke waardigheid in hun land op het spel zien staan;
- de theologie van Samuel Wells, over mens-zijn in verbondenheid met God, de ander en de schepping;
- een zoektocht vanuit de gereformeerde theologie naar aanknopingspunten voor een ecotheologie.
Na het Laatst geboekt besluit sluit Piet de Jong met een Kroniek over ‘Moed als geloofshouding’.
Voor de inhoudsopgave, klik hier
Voor een los nummer (gedrukt of in PDF), klik hier.
